Kanserle Sanatla Savaşan Anne-Kızın Hikayesi

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İZMİR’de yaşayan Melis Çabas’a (31), nisan ayında meme kanseri tanısı konuldu. Kemoterapisine bir gün kala annesi Asuman Uç’un (60) da meme kanseri olduğunu öğrenen Çabas, annesiyle omuz omuza kanserle mücadele etmeye başladı. Mücadele sürecinde evde yağlı boya tabloları yapmaya başlayan anne-kız, sanatla iyileşiyor.

Karşıyaka ilçesinde yaşayan modellik yapan Melis Çabas, 2024 yılının başında kendisinde hissettiği bir kitle nedeniyle üç farklı doktora başvurdu. Ancak doktorların durumu fark etmemesi üzerine, durumu kötüleştiği için başka bir specialist’e giderek doğru teşhisi aldı. Nisan ayında meme kanseri olduğu anlaşılırken, hastalığın ikinci evrede bulunduğu ve lenflere sıçradığı tespit edildi. Melis, 17 Haziran’da ameliyat olduktan sonra 1.5 ay sonra kemoterapi sürecine başlamıştı. Ancak terhisiyle birlikte annesi Asuman Uç’un da aynı hastalığa yakalandığını öğrenmesi, mücadelelerini daha da güçlendirdi.

Melis Çabas, kemoterapi sürecinin yanı sıra menopoza girdiği için zorlu bir zaman dilimi geçirdiğini ifade etti. “Bir şekilde içimden bir savaşçı çıktı. Bu süreci çok iyi yönettiğimi düşünüyorum. Evde birçok aktivite yapıyorum, sanatla ilgileniyorum” diyen Çabas, hastanede olmadığı günlerde modellik yapmaya da devam ettiğini söyledi. Aynı zamanda sosyal medyada kanserle ilgili içerikler üretmekte ve bu süreç bitiminde daha aktif olmayı planladığını belirtti. Çabas, ailesinde kanser öyküsü olanların mutlaka gen testi yaptırmaları gerektiğinin altını çizerek, “Annemle birlikte bu hastalıkla savaşıyoruz ve iyileşiyoruz” ifadesini kullandı.

Melis’in annesi Asuman Uç, 2023 yılında sağ göğsünde bir kitle fark etti, bu durumun kansere dönüşme riski taşıdığını düşünerek ameliyat oldu. 2024’te hem sağ hem de sol göğsünden ve lenf bezlerinden ameliyat geçirdi. Kızının da göğsünde benzer bir kitle olduğunu öğrenince onu doktora götürdü. Bu süreçte, kendisinin kanser teşhisi aldığı konusunda konuşarak, hem kendi hem de kızının onkoloji bölümünde takip edilmeye alındığını ifade etti. Asuman Uç, tedavi süreçlerinin beraber yaşandığını ve her üç ayda bir kontrol için hastaneye gitmeleri gerektiğini belirtti.

Asuman Uç, kızına kanser teşhisi konulmasının ardından moral verici bir tutum sergilemenin önemini vurguladı. “Bir anne olarak moral vermek, güçlü durmak zorundasınız. Çünkü destek çok önemli” dedi. Resim yapma fikrinin Melis’ten geldiğini, kendi başlarına hiçbir eğitim almadan zihinlerini boşaltmak ve bu süreçteki zor anları unutturmak için renklerle dans etmeye başladıklarını ifade etti. Sanat etkinliğinin terapi gibi geldiğini belirten Uç, hastane süreçlerinin uzun sürmesi nedeniyle fazla tablo çıkaramadıklarını ama biriktirdikleri tablolardan bir sergi açmayı düşündüklerini aktardı.

Sonuç olarak, Melis Çabas ve Asuman Uç’un hikayesi, kanser gibi zor bir mücadelede bir ailenin dayanışmasının ve sanatın iyileştirici etkisinin ne denli önemli olduğunu gözler önüne seriyor. Kız ve annesi, bir yandan sağlık mücadelelerine yön verirken, diğer yandan birlikte ürettikleri sanat eserleriyle kendilerini ifade ediyorlar.